Verhaal van gezinshuisouders Henry & Irene
Alles Kids is een geliefd gezinshuis. Voormalige bewoners gaan mee met vakantie, komen langs om advies te vragen of zijn er op Kerstmis weer even gezellig bij. In de prachtige voormalige pastorie in het hartje van Gendt zitten er dan ruim twintig gasten aan tafel. Verwijzers als de William Schrikker Groep en Jeugdzorg weten Alles Kids, een gezinshuis van Albero Zorggroep, goed te vinden. De beschikbare plekken, voor 4 tot 18-jarige kinderen en jongeren, zijn altijd bezet. Als bewoners 18 jaar worden stromen ze meestal door naar een andere locatie van Albero Zorggroep.
Gezinsouder Irene (39), zegt dat er min of meer toevallig ‘veel familiesetjes’ zijn onder de bewoners. ‘We hebben tweelingbroertjes en nog een broer en zusje. Onlangs nog zijn twee broertjes en een zusje hier als noodoplossing tijdelijk hier gekomen, maar het ging prima dus hebben we het zo gelaten. Het is goed voor deze kinderen om bij elkaar te blijven.’ Irene heeft gewerkt als verpleegkundige in het Rijnstate Ziekenhuis. Henry (52) had een horecazaak en werkte lang in de internationale sales.
"Het is hier altijd volle bak
‘We zouden wel drie huizen kunnen hebben’, zegt Henry Meijer van gezinshuis Alles Kids in Gendt. ‘Het is hier altijd volle bak.’
Waarom word je gezinsouder? Irene en Henry hadden al jaren twee keer per jaar een vakantiekind uit Roemenië te logeren. ‘Toen zijn we gaan kijken hoe we hier ons werk van konden maken’, zegt Irene. ‘Het was mijn moeder die ons wees op haar buurvrouw in Angeren. Zij en haar man hadden een zorgboerderij. Henry en ik zijn gaan kijken. We waren direct enthousiast.’
Eind 2013 zijn ze als gezinsouders begonnen. Eerst op een andere locatie in de regio. Toen de pastorie in Gendt vrij kwam, in 2016, hebben Henry en Irene en hun twee zonen graag de overstap gemaakt. Want ze kregen in Gendt veel meer ruimte, zowel binnen als buiten.
Gezinshuis Alles Kids
Bij Alles Kids worden de gezinsouders ondersteund door twee medewerkers, een stagiaire en een vaste gedragswetenschapper van Albero Zorggroep. ‘Het is vaak best aanpoten, zegt Henry. ‘Op de piekmomenten moet alles tegelijk gebeuren en we kunnen ons zelf niet opdelen. Gelukkig kunnen we rekenen op onze medewerkers, want er moet altijd wel iemand naar therapie, tandarts of naar een andere afspraak. Het extra begeleiden van kinderen op bepaalde vlakken of ingezette therapie vraagt ook veel tijd en inzet.’
De twee zonen van Henry en Irene gaan allebei naar school. De jongste wil nog steeds elke dag even spelen met de kinderen.
Irene: ‘Soms is het moeilijk als er iemand weggaat. Maar je merkt op een gegeven moment dat ze er aan toe zijn. Bewoners willen dan laten zien dat ze meer zelfstandigheid aankunnen. En daar doen wij het natuurlijk ook voor.’
Henry en Irene steken veel tijd in de samenwerking met de ouders van de bewoners. Henry: ‘Wij hebben respect voor de ouders. Wij proberen ook hun wensen zo goed mogelijk in te vullen. De band tussen de kinderen en de biologische ouders blijft ijzersterk. En zo hoort het. Voor alle bewoners zijn wij dus niet papa en mama maar gewoon Henry en Irene.’