Judoka Marvin De la Croes (32) is een beer van een vent. Als hij lesgeeft aan kinderen en jongvolwassenen met een beperking houdt hij daar rekening mee. “Als ik binnenkom, dan komt er potverdorie wel iemand binnen. Ik ben me daar bewust van. Ik straal uit dat je een Marvin de la Croes niet zomaar op zijn rug gooit. Dus als de les begint maak ik me direct klein, dan ga ik op mijn knieën zitten. Dan zijn we gelijken van elkaar.”
De la Croes was een topjudoka: oud-wereldkampioen en Europees kampioen bij de jeugd. Veelvuldig Nederlands kampioen. Hoe vaak, dat weet hij niet eens meer. Zijn laatste wapenfeit was Nederlands kampioen bij de zwaargewichten in 2014.
Lesgeven, dat vindt De la Croes leuk, daar krijgt hij energie van. In juni begint hij weer met judolessen voor de cliënten van Albero Zorggroep, in een zaal van het kantoor in Angeren. Er worden groepjes van maximaal zes gemaakt. Dan krijgt iedereen maximale aandacht.
De bij Judo Bond Nederland (JBN) opgeleide leraar (twee kinderen, een vriendin, woonplaats: Groesbeek) geeft onder meer judoles in Westervoort en Zevenaar.
De cliënten van Albero Zorggroep krijgen, zoals hij het noemt, A-judo. “Ik zeg liever A-judo, dat staat voor aangepast judo. Ik vind G-judo te negatief klinken.” Er zijn speciale regels. Je mag elkaar bijvoorbeeld niet bij de nek pakken. Dat is te gevaarlijk. En er wordt niet elk half jaar examen gedaan, dat geeft teveel stress. Eén keer paar jaar is volgens De la Croes voldoende. Van de witte naar de gele band, dan oranje, groen, blauw en nog verder, het is allemaal mogelijk.
Tijdens de les hangen de leerlingen aan de lippen van De la Croes. Ze volgen zijn aanwijzingen nauwgezet op. Lesgeven aan mensen met een beperking, dat vergt wel andere competenties van een judoleraar. “Ik probeer met iedereen echt contact te krijgen. Bij mensen met een beperking moet je namelijk de diepte ingaan. Je moet goed uitleggen wat de bedoeling is. En niet te grote stappen nemen in een keer. Neem de judorol, de ouderwetse koprol. Dan leer ik ze eerst op handen en voeten te staan, met het hoofd tussen hun knieën.” Als de judorol vervolgens lukt, dan sta je daar even bij stil. Want: “Kleine overwinninkjes vieren, dat vinden de leerlingen heel belangrijk.”
Het gaat er tijdens de lessen om de cliënten van Albero Zorggroep meer zelfvertrouwen te geven. De la Croes: “Ze leren op een veilige en plezierige manier om stevig in hun schoenen te staan. Ik probeer ze te laten groeien, ze krijgen meer zelfvertrouwen en een groter zelfbewustzijn. Ik haal ze uit hun comfortzone en help ze om iets nieuws te durven doen. Sommige leerlingen zijn voor de les begint heel verlegen. Als we klaar zijn en naar buiten lopen dan praten ze de oren van mijn kop.”
Wil jij ook judoles hebben van Marvin de la Croes?